آئین مستان

یا مهدی یا مولا ...

رو دستایِ تو مداوای دردم

غرقِ نورم و هوایِ تو کردم

میرسه اون روزی که دورت بگردم

شبه عشقه آسمونه ، قناری ترانه خونه

تو این کوچه ها پیِ تو ، دلم سرگردونه

عشقم اینه بیفتم به پات

رویام اینه بمیرم برات

آقا دار و ندارم فدات ...

خوش به حال اون که سرش رویِ خاک پاته

خوش به حال اون که دلش یارِ آشناته

خوش به حال اون که محرمِ نگاته

عشقم اینه بیفتم به پات

رویام اینه بمیرم برات

آقا دار و ندارم فدات ...

دنبال تواند دلهای که تنگه

شمشیر تو با سیاهی میجنگه

پرچمِ یا حیدر تو دستات قشنگه ..

اینه آرزوم همیشه

تو قلبم دومونده ریشه

یه روزی اگه کنارِ تو باشم چی میشه

اون که خواب و قرارش تویی

اون که دار و ندارش تویی

اجرِ این انتظارش تویی ..

خوش به حال اون که به عشق تو زنده باشه

خوش به حال اون که از عشقت میخواد فدا شه

خوش به حال اون که درد تو دوا شه

عشقم اینه بیفتم به پات

رویام اینه بمیرم برات

آقا دار و ندارم فدات ...

قلبه این کویر گلستان با تو

لبهای همه  غزل خونه با تو

دردِ بی درمونی نمیمونه با تو ..

دوای تمومه دردها ، امیر تموم دنیا

عزیز تمومه دلها ، تویی یا بن زهرا

غرقم تو آل یاسین عشق

غرقِ رویایِ شیرین عشق

دینم با تو شده دینِ عشق ..

خوش به حال اون که دلش رو به راه آورده

خوش به حال اون که دل و خونه ی تو کرده

خوش به حال اون که دنبالت میگرده

عشقم اینه بیفتم به پات

رویام اینه بمیرم برات

آقا دار و ندارم فدات ...